روی دیوار دلم بوته ای از گل یاس

 

کرده پر عطر نفس های سپید کوچه را از احساس

همه مردم این آبادی عشق را می فهمند

عشق!آن بوته که اندر دل ماست!

یاس احساس لطیفی ست که ما می کاریم

و از آن کوچه پر از بوی خداست!

سبدی از دل خود می چینم

می فرستم به شما

تا که در گوشه ای از خاطرتان

عشق را جای دهید

و مرا هم با آن!

نوشته شده در سه شنبه 92/2/10ساعت 8:57 صبح توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |